Projekty na UKW

Międzynarodowa Konferencja Naukowa pt. Jednostka i państwo w cyberprzestrzeni - szanse i zagrożenia

Nazwa instytucji finansującej: Ministerstwo Edukacji i Nauki
Informacja o finansowaniu lub dofinansowaniu zadania z budżetu państwa lub z państwowych funduszy celowych: Finansowanie ze środków budżetu państwa
Rodzaj dotacji budżetowej lub nazwa programu lub funduszu: Program Ministra Edukacji i Nauki „Doskonała nauka II” moduł „Wsparcie konferencji naukowych”
Nazwa zadania/projektu: Międzynarodowa Konferencja Naukowa pt. Jednostka i państwo w cyberprzestrzeni - szanse i zagrożenia
Wartość finansowania lub dofinansowania i całkowita wartość zadania/projektu: 155 100,00 PLN, całkowita wartość: 177 900,00 PLN
Kierownik zadania/projektu/autorzy projektu: dr hab. Izabela Kapsa, prof. uczelni, izabela.kapsa@ukw.edu.pl
Nazwa jednostki realizującej zadanie/projekt: Wydział Nauk o Polityce i Administracji
Okres realizacji: 1.10.2023 - 30.09.2024
Nr umowy/decyzji: umowa nr  KONF/SP/0234/2023/01
Status zadania/projektu: realizacja zgodnie z umową
Obsługa administracyjno-finansowa zadania/projektu: Dział Nauki UKW

Przedmiotem programu jest wsparcie podmiotów systemu szkolnictwa wyższego                 i nauki oraz innych jednostek organizacyjnych działających na rzecz upowszechniania nauki w realizacji projektów mających na celu prezentację osiągnięć naukowych, w tym najnowszych wyników badań naukowych lub prac rozwojowych, przez organizację konferencji naukowych, wydawanie monografii naukowych lub ich tłumaczenie na języki kongresowe (angielski, francuski, hiszpański, niemiecki, rosyjski lub włoski).

W ramach przedłożonego projektu wnioskodawca planuje przeprowadzenie międzynarodowej konferencji naukowej w drugim kwartale 2024 roku.

Celem wnioskodawcy jest pozyskanie środków, które umożliwią sfinansowanie przyjazdu na konferencję z wystąpieniami uznanych międzynarodowych i krajowych naukowców i ekspertów w zakresie szeroko pojętej cyberprzestrzeni, w tym cyberbezpieczeństwa oraz sfinansowanie przedsięwzięć, które mają na celu zapewnienie wysokiego poziomu konferencji.

Podejmowane przez nas zagadnienie dotyczy funkcjonowania jednostek i państw w cyberprzestrzeni i znajduje się w polu zainteresowania przedstawicieli wielu dziedzin i dyscyplin naukowych, w tym także nauk społecznych, a w szczególności stanowi istotny przedmiot badań nauk o polityce i administracji. Ponadto, wskazana problematyka stanowi ważny aspekt działalności wielu wyspecjalizowanych organizacji, krajowych i międzynarodowych. Konferencja z udziałem naukowców i ekspertów będzie więc okazją do wymiany myśli i praktyk w zakresie diagnozowania i prognozowania szans i zagrożeń związanych z funkcjonowaniem człowieka i państw w cyberprzestrzeni.

Rozwój technologii informacyjno-komunikacyjnych wprowadził wiele zmian w życiu jednostek, społeczeństw, a także w funkcjonowaniu państw i organizacji międzynarodowych. Cyberprzestrzeń jako przestrzeń wirtualna, w której komunikują się połączone siecią komputery lub inne media cyfrowe, stała się równoległą przestrzenią ich działalności, nie tylko przenosząc pewne aktywności w sferę wirtualną, ale także inicjując zupełnie nowe. Zastosowanie elektronicznych narzędzi komunikacji przekroczyło już bowiem potencjał komunikacyjny, stając się istotnym elementem życia prywatnego i publicznego. W szybkim tempie globalna sieć komputerowa stworzyła przestrzeń do podejmowania aktywności i interakcji jednostek, grup społecznych, a także różnego rodzaju organizacji i instytucji. Wydaje się, że doświadczenie pandemii COVID-19, w wyniku której w celu ograniczenia bezpośrednich kontaktów społecznych, większość zobowiązań zawodowych i usług publicznych realizowano zdalnie, będzie miało duży wkład w przyspieszenie i tak już rozpędzonej rewolucji.

Wśród licznych korzyści, jakie obserwujemy w związku z zastosowaniem elektronicznych narzędzi komunikacji w sferze publicznej, warto zwrócić uwagę na zmiany w procesie rządzenia i zarządzania państwem - w formie elektronicznej administracji czy e-governance, ale także na nowe formy uczestnictwa obywatelskiego, zarówno formalnego jak i nieformalnego. Zastosowanie nowych technologii w sferze publicznej powoduje bowiem, że pełnią one w tym obszarze szereg funkcji ułatwiających czy wręcz generujących nowy wymiar komunikacji, mobilizacji, informacji, popularyzacji czy wreszcie partycypacji obywatelskiej. Związane z tym zmiany w relacji obywatel-państwo spowodowały, że przedefiniowano wiele dotychczasowych pojęć, w tym też pojęcie samej demokracji. Nowa e-demokracja (demokracja cyfrowa czy cyberdemokracja), zwłaszcza w początkowej fazie wydawała się szansą na przezwyciężenie kryzysu aktywności obywatelskiej i wzrost uczestnictwa obywateli w procesach decyzyjnych. Dziś już wiemy, że dostarcza ona równie wiele zagrożeń, co szans i korzyści.
Zagrożenia świata wirtualnego, wobec których stają dziś jednostki i państwa, związane są z naruszeniem bezpieczeństwa informacji, systemów informacyjnych, z przeprowadzaniem transakcji w sieci, ale także z prywatnością czy podejmowaniem aktywności w społecznościach sieciowych. Wiążą się one zarówno z działaniami przypadkowymi, jak też świadomymi i celowymi, w tym szeroko rozumianą przestępczością teleinformatyczną (oszustwa komputerowe, szpiegostwo komputerowe, hakerstwo itp.), cyberterroryzmem czy walką cybernetyczną. Z tego względu zapewnienie bezpieczeństwa w sieci jest poważnym wyzwaniem zarówno dla organizacji, jak i państwa, a świadome korzystanie z Internetu przez jego użytkowników może uchronić ich przed zagrożeniami i w pełni korzystać z możliwości, jakie niesie ze sobą elektroniczna komunikacja.

Cyberprzestrzeń postrzegana jako alternatywne środowisko bezpieczeństwa stanowi współczesne wyzwanie, pociągające za sobą konieczność podejmowania działań adaptacyjnych, a wraz z nimi dokonywania niezbędnych zmian, zarówno w pragmatyce, jak i w prawno-organizacyjnym wymiarze funkcjonowania systemów państw. Zrozumienie dynamiki zmian tego środowiska, jego charakteru i istoty pozwala zdiagnozować główne szanse i zagrożenia, jakie determinuje jego istota. Mając na uwadze rozmaite aspekty percepcji cyberprzestrzeni, organizatorzy konferencji pragną zgromadzić specjalistów - naukowców i ekspertów w zakresie cyberprzestrzeni z perspektywy politologicznej, prawnej, socjologicznej, psychologicznej, technologicznej, militarnej, itp. Niezależnie od przyjętej percepcji, elementem nieodłącznie towarzyszącym materii cyberprzestrzeni jest kwestia bezpieczeństwa podmiotów (jednostki, podmiotów o charakterze korporacyjnym czy też państw, sojuszy wojskowych lub wspólnoty międzynarodowej) w jej obrębie funkcjonujących, a także szans oraz zagrożeń, jakie determinuje.

Konferencja ma zatem wypełnić zarówno funkcję analityczno-diagnostyczną, jak i predyktywno-prognostyczną, która umożliwi "spojrzenie w przyszłość" - w tym przypadku rozpoznanie i scharakteryzowanie szans i zagrożeń związanych z funkcjonowaniem człowieka i państwa w cyberprzestrzeni. Ma ponadto zintegrować środowisko badaczy wspomnianych zagadnień wraz z ekspertami, aby pobudzić wymianę myśli, doświadczeń i wyników ich prac, co pozwoli na szybszy rozwój tego typu badań. Jest to istotne tym bardziej, że rozwój technologii postępuje szybko, a ustalenia badawcze są nie tylko ważne z perspektywy poznawczej, ale mają potencjał aplikacyjny - wyniki badań mogą być bowiem przydatne decydentom politycznym, organom władzy publicznej na poziomie lokalnym, krajowym i międzynarodowym. 

Logotypy: Flaga i godło Polski - Ministerstwo Edukacji i Nauki -  program Doskonała Nauka