Dekompozycja biomasy lignocelulozowej z zastosowaniem zintegrowanej metody delignifikacji hydrotropowej przy użyciu promieniowania mikrofalowego
Nazwa instytucji finansującej: Narodowe Centrum Nauki
Informacja o finansowaniu lub dofinansowaniu zadania z budżetu państwa lub z państwowych funduszy celowych: Finansowanie ze środków budżetu państwa
Rodzaj dotacji budżetowej lub nazwa programu lub funduszu: OPUS-19
Nazwa zadania/projektu: Dekompozycja biomasy lignocelulozowej z zastosowaniem zintegrowanej metody delignifikacji hydrotropowej przy użyciu promieniowania mikrofalowego
Wartość finansowania lub dofinansowania i całkowita wartość zadania/projektu: 507 000, 00 PLN
Kierownik zadania/projektu: dr Dawid Mikulski, dawid@ukw.edu.pl
Nazwa jednostki realizującej zadanie/projekt: Katedra Biotechnologii Wydziału Nauk Biologicznych UKW
Okres realizacji: 01.02.2021-31.01.2023
Nr umowy/decyzji: UMO-2020/37/B/NZ9/00372
Status zadania/projektu: w trakcie realizacji
Obsługa administracyjno-finansowa zadania/projektu: Dział Nauki
Krótki opis zadania/projektu:
Obecny stan wiedzy wskazuje, że efektywne wykorzystanie biomasy roślinnej w procesach biokonwersji zależne jest głównie od efektywnej obróbki wstępnej biomasy lignocelulozowej, której celem jest m. in. usunięcie lignin. Hydrotropy, czyli substancje zdolne do obniżania napięcia powierzchniowego roztworu powodują wzrost rozpuszczalności substancji hydrofobowych tj. ligniny w roztworach wodnych i umożliwiają ich ekstrakcję. Intensyfikację tego zjawiska można osiągnąć poprzez przeprowadzenie ekstrakcji hydrotropowej w warunkach podwyższonego ciśnienia i temperatury, których osiągnięcie możliwe jest z użyciem promieniowania mikrofalowego.
Projekt ma na celu poznanie efektów oddziaływania mikrofalowej obróbki hydrotropowej z użyciem kumenosulfonianu sodu na zmiany struktury lignocelulozy w biomasie roślinnej typu softwood, hardwood oraz non-wood. Jednak zagadnienia będące podstawą realizowanego projektu są istotne nie tylko w kontekście badań podstawowych, gdyż opracowanie skutecznej metody obróbki wstępnej gwarantującej uzyskanie wysokiego stopnia hydrolizy węglowodanów strukturalnych do cukrów fermentujących przy jednocześnie niskim stężeniu inhibitorów fermentacji jest kluczowy etapem niezbędnym do wykorzystania hydrolizatów jako substratów w procesach biosyntezy mikrobiologicznej, np. etanolu celulozowego.